Silence Tom 1 - Natasha Preston

Tytuł: Silence
Autorka: Natasha Preston
Ilość stron: 360
Wydawnictwo Feeria Young

Radzimy sobie z  tym najlepiej, jak potrafimy. Walczymy o to, by stać się lepszymi ludźmi, bardziej wyrozumiałymi. W końcu musimy to znosić tylko tak długo, jak długo nie chcemy się zmienić. Musimy pogodzić się z tym, że nie jesteśmy idealni i nie mamy pełnej kontroli nad swoim życiem... choćby nasze głupie serca nie wiem jak tego chciały.

Oakley nie mówi od jedenastu lat. Rodzice (uparłabym się, że bardziej matka) próbują dojść do tego, dlaczego. Próbowali znaleźć medyczne wytłumaczenie, ale takowe się nie pojawiło. Zaczęli podejrzewać, że ma to podłoże psychologiczne, choć nie do końca byli do tego przekonani.

Dziewczyna normalnie chodzi do szkoły, bierze udział w zajęciach, wydaje się być normalną nastolatką. Czasami inni uczniowie przypominają jej o tym, że jest inna. W tym wszystkim trwa przy niej Cole, z którym zna się od małego. Zawsze jest przy niej, wie doskonale, co myśli. A tak naprawdę zaczyna do niej czuć coś więcej niż przyjaźń.

Oakley nie bez powodu przestała mówić. W przeszłości wydarzyło się coś, co miało na to wpływ. Muszę przyznać, że od samego początku podejrzewałam, o co chodzi i jak się przekonałam - wcale się nie myliłam. Matka dziewczyny czasami desperacko próbuje dojść do tego, co się stało. A każdy jej naciskanie kończy się katastrofą. Oakley jest bardzo zdeterminowana, by wytrwać w tym, czym postanowiła. Na co dzień jest uśmiechniętą dziewczyną, ale tak naprawdę jest to jej maska. Codziennie na nowo zmierza się ze swoją przeszłością. Najlepiej czuje się w towarzystwie swojego przyjaciela, który zaczyna zajmować w jej sercu ważniejsze miejsce niż to dla przyjaciela.

Cole jest naprawdę dobrym chłopakiem. Dba o Oakley, staje w jej obronie, a przede wszystkim - nie obchodzi się z nią jak z jajkiem, co niestety robi jej matka. Nie przeszkadza mu to, że dziewczyna nie mówi, ale jednocześnie co jakiś czas zaznacza, że kiedy będzie gotowa, on ją wysłucha.

Warto tutaj wspomnieć o bracie Oakley. Jasper pomimo iż ma luzacki styl życia, siedzi ciągle przed komputerem i niekoniecznie chce poszukać pracy, to jest wspaniałym bratem. Codziennie rozmawia z siostrą, upewnia się, czy wszystko jest w porządku. I też traktuje ją normalnie - nie to co rodzice. Nie oskarżam ich, rozumiem desperację matki. Nigdy za to nie zrozumiem ojca, ale tu już musicie zagłębić się w lekturę.

Jeśli chodzi o język autorki, jakim się posługuje, to jest on prosty w odbiorze. Książkę czyta się szybko i wbrew pozorom nie przeszkadza fakt, że przez 3/4 historii Oakley nic nie mówi. Doskonale oddała myśli oraz uczucia dziewczyny. Za to uważam, że końcówka historii została napisana zbyt szybko - jakby autorka miała wyznaczoną ilość stron, choć myślę, że był to celowy zabieg - taki, który zachęca do sięgnięcia po kolejny tom.

Silence pokazuje, jak najgorsze wydarzenia z przeszłości potrafią wpłynąć na przyszłość i ją zmienić. Daje jednak szansę na to, że w końcu przyjdzie upragniony spokój - że czeka na nas uśmiech za wszystkie wylane łzy.