„A ty będziesz dumna” to niezapomniana historia o stracie, tej emocjonalnej i fizycznej.
O przeżywaniu żałoby i sile męskiej przyjaźni.
Kuba, Iga, Kamila – tę trójkę łączy fotografia oprawiona w złotą ramkę, stojąca na szafce, tuż przy łóżku w sypialni mamy Kuby. Wrosła w wystrój wnętrza tak bardzo, że chłopak nigdy nie pomyślał o tym, by zapytać, kim jest dziecko w ramionach jego rodzicielki.
Zdaje sobie z tego sprawę dopiero w dniu, kiedy umiera jego matka. Nie ma pojęcia o tym, że na dnie szafy leży pudełko ze wszystkimi odpowiedziami, które rok później w tajemniczych okolicznościach trafia w ręce młodej kobiety.
Skrzętnie skrywane sekrety po latach wychodzą na jaw, a cel podróży, w którą udaje się dziewczyna, nie jest wcale tak oczywisty.
Monika Sygo w swoim debiucie w zaskakujący i poruszający sposób opowiada o rodzinie, tej z wyboru i takiej, do której czasami zmusza nas życie.
„A ty będziesz dumna” to pierwszy tom trylogii, która poruszy wszystkie struny twoich emocji.
Powyższy opis pochodzi od wydawcy.
***
Na początku muszę zaznaczyć, że ta książka jest przepełniona bólem, więc przyszykujcie sobie chusteczki. Dawno nie czytałam pozycji, w której byłoby tyle bólu. I nie tylko tego po stracie kogoś bliskiego. Autorka poruszyła również inne rodzaje bólu, ale nie będę zdradzać zbyt wiele.
Tej książki nie da się przeczytać na raz. No chyba, że macie serce z lodu, albo potraficie wyłączyć emocje. Ja sama uroniłam wiele łez, a końcówka historii to już w ogóle był potok łez.
Muszę też zaznaczyć, że to, co serwuje nam opis z tyłu książki, to tak naprawdę zaczyna się dziać dopiero po 3/4 książki. Trochę późno i powiem szczerze, że mi to przeszkadzało, bo z tego powodu poczułam, że koniec niekoniecznie jest kompletny. Taki trochę za szybki, zostało trochę niedopowiedzeń. A może Autorka szykuje jakąś kontynuację? Kto wie.
Postać Kuby pokazuje, że naprawdę ciężko przejść żałobę i pogodzić się ze stratą bliskiej osoby. Autorka pokazała, że mężczyzna również potrafi być wrażliwy emocjonalnie i płakać, że nie jest to coś wstydliwego. Że żałoba to tak naprawdę długa droga.
Iga i Kamila również nie miały lekko. Iga jako matka, a Kamila jako córka. Iga musiała poradzić sobie ze stratą, a Kamila z brakiem miłości ze strony rodziców. A tę naszą trójkę łączy jedno zdjęcie.
Warto również zwrócić uwagę, że to debiut. I to naprawdę mocny debiut. Autorka świetnie oddała emocje bohaterów. Myślę, że na wielką pochwałę zasługuje to, jak pokazała uczucia Kuby. Bardzo mocno się w nie zagłębiła, choć w pewnym momencie sądziłam, że już trochę tego za dużo i zaczęło mnie to przytłaczać.
Czytaliście już może ten debiut? A może dopiero macie w planach?
.png)
